اموزش خط, اموزش خوشنویسی, خطاطی, خوش خطی, خوشنویسیاگر مقاله های گذشته وبسایت «خط و قلم» را مطالعه کرده باشید، حتما مقالاتی را در رابطه با ارتباط خوشنویسی با دیگر هنرها مشاهده کرده اید. اما این بار می خواهیم به بررسی مشترکات خوشنویسی و ادبیات بپردازیم. دو هنری که با یکدیگر عجبین هستند و بار انتقال مفاهیم ادبی از یک نسل به نسل بعدی و آیندگان در طی چند قرن بر دوش آن ها بوده و بسیاری از مطالب ادبی که ماندگار شده اند، باعثش خوشنویسی بوده است. ضرب المثل ها، اشعار شاعران بزرگ، گفتار فلاسفه، جملات قصار حکیمان و… از این دست هستند. در مقابل ادبیات هم به خوشنویسی کمک شایانی کرده است؛ زمانی که شما مثلا به یک نمایشگاه خوشنویسی می روید، ملاحظه می کنید که بیشترین مطالب و اثر آن ها مربوط به ادبیات کشور است که خطاطان آن را به رشته تحریر در آورده اند. با این مقدمه به سراغ مقاله می رویم که تحت عنوان « ارتباط خوشنویسی و ادبیات» در اختیار شما قرار می گیرد. پس با ما همراه باشید:

خوشنویسی هنری است که بیشتر از گونه های دیگر هنر توانسته است بین شکل و محتوای خود ارتباط برقرار کند. در واقع می توان گفت خوشنویسی هنری ترکیبی است که هنری که با آن سنخیت دارد، یعنی شعر را برجسته می کند. به همین خاطر است که بسیاری از افراد می گویند، خوشنویسی و ادبیات لازم و ملزوم یکدیگر هستند و ارتباط تنگاتنگی باهم دارند. در ادامه همین امر هنرمندان خوشنویسی باید ارتباط مستمر و گسترده ای با جهان ادبیات پیرامون خود برقرار نمایند و اثری جاویدان و سندی ماندگار در تاریخ ایران و جهان خلق نمایند.

خوشنویسی وادبیات

با بررسی هایی که صورت گرفته است، به روشنی می توان دریافت که در طول تاریخ، هیچ دو هنری مانند خوشنویسی و ادبیات تا این حد به یکدیگر مرتبط نبوده اند. دستمایه هنر خوشنویسی برترین و عالی ترین آثار ادبی، حکمی و معرفتی بوده است و برترین مفاهیم ادبی نیز به استمداد هنر ناب و ارزشمند خوشنویسی به ماندگاری رسیده اند. می توان از این امر این طور نتیجه گرفت که هماهنگی و تلفیق این هنر در یک تابلوی هنری می تواند ارائه دهنده برجسته ترین مفاهیم انسانی بوده و یادمانِ زیبایی از تعالی و موجودیت یک فرهنگ اصیل را به نمایش می کشد.

این مطلب را از دست ندهید : سفارش طراحی امضا با فیلم آموزشی

طی تمام سال هایی که از تاریخ فرهنگی ایران زمین می گذرد، متون فراوانی از زبان و ادبیات فارسی کتابت شده و با عرضه در بازار نشر، رونق تازه ای از هنر در نزد ایرانیان ادب دوست ایجاد کرده است. هر جا خطی خوش به روی کاغذ نگاشته می شود، از شعری از شاعران بهره برده شده و اشعاری از شعرا را در نگارش خط و کتاب ها و کتیبه ها و اماکن مذهبی می توان پیدا کرد.

تاریخچه خوشنویسی و ادبیات

در تمامی شهرهای ایران، خوشنویسان بسیار زیادی فعالیت می کردند و برخی از آن ها ارتباط بسیار خوبی با شاعران داشتند. همین امر باعث شده بود که برخی از شهرهای مهم از جمله تبریز، قزوین، اصفهان و… مرکز تجمع اهالی فرهنگ و هنر شود. در کنار این ها برخی از پادشاهان و سلاطین نیز با گردآوری اهل فرهنگ در کنار خویش موقعیت و ماندگاری خویش را تثبیت می کردند. زمانی که بعضی از شاهان علاقمند به ادبیات، شعر و یا غزلی را می سرود، آن را به نزد خطاطان می سپرد تا به رشته تحریر در آوردند و زیباییش را دو چندان کنند.

اگر اسناد تاریخی را بررسی کنیم به این نتیجه می رسیم که حمایت و پشتیبانی پادشاهان از شاعران بیشتر از خوشنویسان بوده است؛ زیرا که از سال های بسیار دور اهالی ادب و شعر همنشین و همراه پادشاهان بودند، ولی خوشنویسان تقریبا بعد از گذشت سال های زیاد جایگاهی هم رده شاعران پیدا کردند. از مهم ترین دلایل این امر می توان به سواد بالای ادیبان و داشتن نقش مشاور اشاره کرد. همچنین شاعران می توانستند با مدح و ستایش پادشاهان، نام خود و سلاطین را در تاریخ ماندگار سازند.

بسیار واضح است که تعداد زیادی از شاعران، خوشنویسی می کردند و جمع کثیری از خوشنویسان و کاتبان نیز قریحه و ذوق هنری داشتند و شعر می سرودند. همین امر کمک می کرد تا ارتباط این دو هنر با یکدیگر بیشتر شده و تاثیرات مثبتی بر یکدیگر بگذارند. برای مثال می توان به اسدی طوسی شاعر بلند آوازه ایران اشاره کرد که هم شاعر بود و هم نویسنده؛ در این بین از خط نیکویی هم برخوردار بود و کتابی تحت عنوان «الابنیه عن حقایق الادویه» را به خط زیبای کوفی کتابت کرده است. شاعرانی از این دست در طول تاریخ و فرهنگ ایران به تعداد قابل توجهی وجود داشته اند و برخی از آن ها مانند اسدی نامشان ماندگار شده است.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید با مطالعه برخی اسناد تاریخی می توان دریافت که بیشتر کاتبان و خوشنویسان، مدت زیادی از شبانه روز را با متون نوشتاری که بیشتر آن ها متون ادبی بودند، سروکار داشتند و برخی از آن ها حداقل به جهت تفنن و تفریح به سرایش ابیات روی می آوردند. چنان که در کتب تاریخی، پس از شرح حال بسیاری از خوشنویسان، نمونه هایی از سروده هایشان نیز نقل شده است. همچنین در بسیاری از تذکره های شاعران به خوش خطی بسیاری از سخنوران اشاره شده است.

آن چه که در این مقاله به آن اشاره کردیم، توضیح مختصری بود از رابطه دو هنر ارزشمند ایرانی یعنی خوشنویسی و ادبیات. چیزی که در طول تاریخ همواره وجود داشته است و یقینا از این به بعد نیز ادامه پیدا می کند و به احتمال قوی ابعاد تازه ای از این ارتباط شکوفا می شود. اگر شما هم علاقمند به آموزش خوشنویسی و یا آموزش خوشنویسی با خودکار هستید، می توانید سری به وبسایت خط و قلم بزنید. قطعا شرکت در کلاس های آموزش خط خودکاری نستعلیق آن هم از سنین پایین به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید اصول یادگیری را به صورت حرفه ای آموزش ببینید. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید با همکاران ما در واحد پشتیبانی نیز تماس حاصل فرمایید.