اشتياق انسان به هنر، عميق و ريشه دار است و هنر يكي از نيازهاي اساسي زندگي انسان است و از همان ابتدای خلقت انسان، با آدمی همراه بوده است. در آن زمان مردم از گل، گل رس رنگی، زغال چوب، استخوان های تیز حیوانات و رنگدانه های ویژه ای که با آب و روغن ترکیب میکردند و… برای خلق هنر و ساخت لوازم اولیه زندگی خود استفاده کردند. آنها بر روی بوم، خاک رس، چوب، استخوان و سنگ نقاشی می کردند و این کار تا به امروز با مداد یا جوهر ادامه دارد.
اما با پیشرفت تکنولوژی و ظهور کامپیوتر و دنیای دیجیتال فرصت های زیادی برای ذهن خلاق انسان فراهم آورده شده است! امروزه ما با دنیایی شگفت انگیز و جدید سر و کار داریم که بدان دنیای دیجیتال می گوییم.
در این پست به تعریف هنر دیجیتال و هنر سنتی میپردازیم و تفاوت های آنها را برای شما بازگو میکنیم.
توصیه میکنیم این مطلب را از دست ندهید
با ما همراه باشید…
==
هنر، نشان دهنده دنیای واقعی ای است که در برخی رسانه ها خلق گردیده اند. در دنیای امروز هنر به هدف اصلی ما تبدیل شده و هنری که هدف مهمتری نداشته باشد دیگر هنر به حساب نمی آید، بنابراین یک نقشه طراحی شده با دست تا زمانی که به گونه ای زیبا خلق نشود هنر محسوب نمی شود.
در ادامه به تعریف هنر سنتی و هنر دیجیتال میپردازیم.
هنر سنتی چیست؟
هنر به معنی نگریستن به عمق جان یک پدیده است و منظور از هنر سنتی یعنی هنری که به روش سنتی ساخته و خلق شده باشد.
هنرهای سنتی ایران، تجلی نمادین جهانی ابدی و ازلی است كه این جهان را محلی گذرا و واسطه‌ای برای رسیدن به مرتبه‌ای والاتر به منظور وصول به آرامش درونی می‌داند و حاصل دسترنج هنرمندانی است كه برای اعتلای این هنر با تكیه بر ایمان خویش ،از جانِ خود مایه گذاشته و در این راه از هیچ كوششی دریغ نکرده اند.
از جمله مهم ترین آثار هنر های سنتی میتوان به معماری، نقاشی، معرق کاری، منبت کاری، قالی‌بافی ،گلیم‌بافی، سفالگری، آبگینه سازیِ محصولاتِ فلزی، حصیربافی، كاشی كاری اشاره کرد.
در هنر سنتی هنرمند باید خلاقیت زیادی داشته باشد و بتواند از تخیل و حافظه خود به خوبی و در جهت خلق اثری نو و ماندگار استفاده کند، در واقع داشتن خلاقیت و سلیقه در هنر سنتی برای هنرمند الزامی است و از مهم ترین فاکتورهایی است که هنرمند لازم است دارا باشد.
در نقاشی از روی تخیل باید زمان زیادی صرف تجزیه و تحلیل واقعیتی شود که قبلا دیده شده و هم اکنون هنرمند قصد دارد آن را به تصویر بکشد.
باید به دقت آن را در ذهن تجسم کنید و از هیچ چیزی دریغ نکنید تا بتوانید کوچکترین جزئیات را هم به تصویر بکشید. البته لازم نیست که نقاشی درست همانند واقعیت باشد، در واقع واقعیت انقدر پیچیده است که برای به خاطر اوردن و ترسیم آن، باید تا می توان آن را ساده کرد.
هنر دیجیتال چیست؟
اصطلاح هنر دیجیتال یا همان دیجیتال آرت، اولین بار در سال 1980 به‌کار برده شد. هنر دیجیتال مانند هر هنر دیگری، آثاری مشهود از خلاقیت و ابتکار در خود دارد؛ اما با ابزارهایی متفاوت از هنرهای سنتی خلق می شود.
هنر، هیچ تبعیضی میان ابزارهایی که برای خلقش به کار برده شده اند قائل نیست و تنها، با چشم انداز، پیام یا عواطف هنرمند سروکار دارد.
درواقع هنر دیجیتال به هنری اطلاق می شود که توسط رایانه در چارچوب قواعد دیجیتال تهیه شده، یا از تصاویر و حجم های اسکن شده در سیستم های مولتی مدیا دیجیتالی قابل نمایش باشند.
پیشگامان هنر دیجیتال را می توان در کشورهای امریکا ، آلمان ، انگلستان و فرانسه یافت که از سال 1950 در پایه ریزی و پربارشدن آن سهم داشته اند به عنوان مثال “بخالا پوسکی ” “هربرت فرانک ” “هارولد کوهن ” و “پل براون ” از جمله این افراد هستند . در ابتدا پیشگامان هنر دیجیتال ریاضیدان بودند تا آنکه هنرمند باشند و در سیر تکامل آن هنرمندان پا به عرصه فعالیت گذاشتند .
کریستین پاول، سرپرست هنر رسانه های جدید در موزه هنر آمریکایی ویتنی در باره هنرهای دیجیتال میگوید:
“هنر دیجیتال یک اصطلاح کلی برای طیف وسیعی از آثار و شیوه های هنری است که از تکنولوژی دیجیتال به عنوان بخش مهمی از فرآیند خلق و ارائه اثر، استفاده می کنند.”
به طور معمول منظور از هنر دیجیتال هنرهایی هستند که توسط فرایندهای رایانه ای، اثر هنرمندانه انسانی تولید شود.
فناوری دیجیتال باعث دگرگونی فعالیت‌هایی مانند نقاشی، عکاسی، رسم، مجسمه سازی، هنرهای صوتی و موسیقی شده است، در حالی که شکل‌های جدید مانند نقاشی دیجیتال، هنر اینترنت، هنر چیدمان دیجیتال و واقعیت مجازی، بعنوان شیوه‌های هنری شناخته می‌شوند.
نقاشی، طراحی و مجسمه سازی از جمله هنرهایی هستند که در زمان های قدیم به صورت دستی و توسط افراد متخصص انجام می شده است، اما در حال حاضر، هنرهایی همچون واقعیت مجازی، هنر خالص و هنر نصب دیجیتال جایگزین این هنرها شده اند. هنرمندی که به خلق هنر دیجیتال می پردازد، از ابزارهای دیجیتال و نرم افزارهای کامپیوتری برای تولید اثر خود استفاده می کند.
هنرهای دیجیتال به سه دستۀ کلی تقسیم می شوند:
- نقاشی دیجیتالی
- عکاسی دیجیتالی
- فراکتال ها
البته این دسته ها طبقه بندی های فرعی بسیاری دارند و یک هنرمند دیجیتال می تواند هر تعداد از آنها را با هم ترکیب و اثر منحصربه فرد خودش را خلق کند.
نقاشی دیجیتالی، هنر نوظهوری است که در آن، تکنیک های نقاشیِ سنتی (مانند رنگ روغن، آبرنگ، لایه گذاری رنگ و…)، به وسیلۀ یک رایانه، تبلت مخصوص یا استایلوس و با کمک نرم افزارهای مربوطه انجام می شوند. این تکنیک، در اصل یک هنر دیجیتالی است؛ اما صرفا با رایانه تولید نمی شود و خودِ رایانه به صورت خودکار تصویری را با توجه به مدل های ریاضی خلق نمی کند، بلکه خودِ هنرمند، با استفاده از تکنیک های نقاشی دست به خلق تصاویر می زند و آنها را مستقیما وارد رایانه می کند.
عکاسی، رسانه ای است که هنرمند می تواند از طریق آن، دست به خلق هنر بزند و رایانه نیز واسطه ای است که با کمک آن، هنرمند می تواند دیدگاه، فرم، رنگ، ترکیب بندی و ریتم خود را عرضه کند.
آیا هنر دیجیتال بواقع هنر است؟
با همه امکانات و تعاریف گفته شده صنعت دیجیتال برای آنکه در خدمت هنرمند قرار بگیرد و هنرمند بواسطه استفاده وسیع از این امکانات هنر خود را خلق و در اختیار مشتاقان قرار دهد، شاید راه طولانی در پیش داشته باشد. هنرمند و هنردوست هنوز هنری را جدی می دانند که با پروسه سنتی به وجود آمده باشد. اما در دنیای امروز که تعداد هنردوستان و افرادی که مایل و مشتاق هستند آثار هنری را در محل زندگی یا کار خود نگهداری نمایند نسبت به زمان گذشته افزایش یافته است.
البته ناگفته نماند که هنرمند کما فی السابق می تواند هنر خود را بصورت سنتی تهیه کند و خواهان هنر نیز می تواند بصورت سنتی به هنر نگاه کرده و هنری را هنر بداند که از طریق دستی و معمولی تولید گشته است.
آثار هنری دیجیتال به این لحاظ هنوز جدی گرفته نمی شوند که اولا جامعه به هنرهای فاخر کلاسیک خو گرفته است و اصالتی را در هنرهای تولید شده به روش سنتی می انگارد که به تصور او هنرهای تولید شده به روش دیجیتالی فاقد این اصالت هستند و دوم آنکه از یک اثر هنری دیجیتال می توان نسخه های متعددی تولید نمود که این امر یگانه بودن یک اثر هنری فاخر را زیر سوال میبرد و این فلسفه که هنرمند تنها قادر است در یک برهه از زمان فقط یک اثر را تولید کند، به چالش میکشاند.
اگر چه هنر دیجیتال قوانین هنر سنتی را محدود می‌داند، اما اغلب آنها را شبیه سازی می‌کند تا کاربر تصور کند با چیزی آشنا سرو کار دارد و لذا کل روند برایش قابل فهم باشد. برنامه‌های ابتدایی نقاشی دیجیتال براساس رنگ آمیزی پیکسل‌ها با یک ماوس بود، اما امروزه این برنامه‌ها بسیار پیشرفته‌تر شده‌اند؛ رنگ های‌دیجیتالی به طور طبیعی می‌توانند با هم مخلوط شوند و با یک قلم مخصوص بر روی یک تبلت گرافیکی اعمال گردند.
جمع بندی:
گرچه هنر دیجیتال به عنوان یک جنبش یا نهضت مجزا و منحصر به فرد، شناخته نشده است،
اما به عنوان تکنولوژی، همچنان به شکوفایی سریع و جادویی خود در جامعه ادامه می دهد و بدون شک در طی سالهای آتی، هزاران نفر را به سمت خود جلب خواهد کرد و دارای چشم انداز همیشه در حال تغییر خواهد بود و خود را به عنوان یک جایگزین قابل اعتماد برای روش های سنتی خلق اثر هنری معرفی خواهد کرد.
اگر علاقمند به خوشنویسی با خودکار هستید از دوره VIP مجموعه خط و قلم دیدن کنید
