یکی از عامل های تاثیرگذار در موفقیت تحصیلی و درسی دانش آموزان فراگیری خوشنویسی است که می تواند راه ورودی به محیط های اجتماعی تازه تر و بزرگتر باشد. تمرین خوشنویسی، به احساس تکامل و به کمال رسیدن کمک می کند کاری که اکثر هنرها قادر به انجام آن نیستند. با پیدایش صنعت چاپ و نگارش کتاب های درسی و روزنامه ها و مجلات و… با خط نسخ چاپی، خط باسابقه و زیبای فارسی مورد بی توجهی واقع شده است و افراد زیبانویسی را فقط در حوزه کار خوشنویسان محسوب می کنند و برای فراگیری خوشنویسی تلاش نمی کنند.
بدخطی دانش آموزان عوامل گوناگونی دارد؛ مانند:
-
- تند نوشتن مطالب توسط دانش آموزان
- تند گفتن مطالب توسط معلم
- خط کتاب های درسی
- آشنا نبودن دانش آموزان با اصول خوشنویسی
- نداشتن تمرین کافی
- بی حوصلگی
- شیوه غلط به دست گرفتن قلم
- نحوه قرار گرفتن کاغذ و طرز قرار گرفتن بدن
- بی توجهی والدین، مدرسه و جامعه نسبت به خط دانش آموزان
- …
آنچه در نوشته های گروهی از کودکان دبستانی، به عنوان خطا دیده شده، اندازه نامناسب (بزرگ تر یا کوچک تر از اندازه معمول) حروف است. مثل : ن، ق و ی، اغلب در اندازه های نامناسب نوشته می شوند. از دلایل بی ثمرماندن آموزش خوشنویسی در مدرسه ها، ناسازگاری حاصل از تفاوت های خط نسخ و نستعلیق، آشنا نبودن معلمان دوره ابتدایی با خط نستعلیق و شیوه نگارش آن، فرصت کم برای تمرین، حجم زیاد تمرین ها در کتاب های خوشنویسی را می توان عنوان کرد.
نظرات دانش آمرزان دختر و پسر نسبت به مسائل و مشکلات آموزش خوشنویسی متفاوت است. این تفاوت از جنسیت و نگرش آن ها نسبت به عملکرد و شیوه ارائه درس خوشنویسی توسط عوامل اجرایی این درس، مانند معلمان (زن و مرد) برمی آید. در نتیجه خط معلمان بر خط دانش آموزان دوره ابتدایی تاثیر دارد. اگر تحصیلات پدر بالا رود بر بهبود خط دانش آموز تاثیر دارد، اما طبق تحقیقات، بین تحصیلات مادران و نمره خط فرزندانشان رابطه ای مشاهده نشده در نتیجه پدران در این زمینه نقش موثرتری از مادران دارند.
